ERMENI HABER AJANSI

Տնտեսական համագործակցության և զարգացման կազմակերպությունը (OECD) հրապարակել է կրթության վերաբերյալ 2016թ. իր զեկույցը: «BBC Türkçe»-ի տեղեկացմամբ՝ Թուրքիան կրթության որակի տեսանկյունից OECD անդամ 38 երկրների ցանկում 35-րդ տեղն է գրավել:

Ցանկի առաջին տեղում Ֆինլանդիան է, նրան հաջորդում են Էստոնիան, Դանիան, Լեհաստանը, Ավստրալիան: Իսկ ամենավերջին հորիզոնականներում Թուրքիայից հետո տեղ են գտել Հարավային Աֆրիկան, Բրազիլիան և Մեքսիկան:

OECD զեկույցը հիմնաված է այնպիսի չափանիշների վրա, ինչպիսիք են կրթության տևողությունը, սովորողների ընդունակությունները և կրթության տեխնիկական հնարավորությունները, 25-64 տարեկանների համար բարձրագույն ուսումնական հաստատություններում կրթություն ստանալու հասանելիությունը, բարձրագույն կրթության ոլորտում սեռային անհավասարությունը, ընդհանրապես կրթական ոլորտում սոցիալական անհավասարություն և այլն:

Զեկույցի համաձայն՝ Թուրքիայում կրթություն ստանալու միջին ժամանակահատվածը հավասար է 16.9 տարվա:  25-64 տարեկանների միայն 36 տոկոսն է լիարժեք միջնակարգ կրթություն ստանում: Այն դեպքում, երբ OECD անդամ երկրների համար այս չափանիշի միջին ցուցանիշը 76 տոկոս է:

Ինչպես նշում է OECD կրթական տնօրեն Անդրեաս Շլայխերը՝  որևէ երկրի կրթական մակարդակի ցածր որակը չի բացառում, որ աշակերտներն ու ուսանողները կարող են այլ երկրների համեմատ ավելի բարձր առաջադիմություն ցուցաբերել:

Այս առումով Թուրքիայում որոշակի դրական տեղաշարժ է գրանցվել սովորողների առաջադիմության ոլորտում: Այսպես,  եթե 2003թ. թուրք ուսանողների առաջադիմության միջին ցուցանիշը հավասար էր 423 միավորի, ապա 2012թ. այն հասել էր 448-ի: Նշենք նաև, որ OECD երկրներում այս ցուցանիշը միջինում կազմում է 497 միավոր:

Զեկույցն արձանագրում է, որ վերջին տասնամյակում Թուրքիայում սկիզբ առած «Աղջիկներ, դեպի դպրոց» նախաձեռնության շնորհիվ 6-14 տարեկան մեծ թվով աղջիկներ սկսել են հաճախել դպրոց: Բայց չնայած դրան՝ Թուրքիայում աղջիկների կրթվածության մակարդակը զգալիորեն զիջում է OECD միջին ցուցանիշին:

Թուրքիայում կանանց միայն 50 տոկոսն է կարողանում ավարտել համալսարանը: OECD միջին ցուցանիշը այլ ոլորտի համար 58 տոկոս է:

Զեկույցն անդրադարձել է նաև փախստականների կրթության խնդրին: Մասնավորապես, արձանագրվել է, որ փախստականների երեխաները ինչպես այլ երկրներում, այնպես էլ Թուրքիայում, իրենց ծնողների կրթական մակարդակից ավելի բարձր կրթություն չեն ստանում: