ERMENI HABER AJANSI

“Ermenilerin, Türklerle aşağı yukarı 800–900 yıllık bir geçmişleri var. Öyle ki Osmanlı, Ermenileri en sadık tebaa olarak ilan etti. Zekiydiler, sanatsal ve ticari konularda yeteneklerine diyecek yoktu. Bu konuda Osmanlıya çok yaradıkları kesin. Karşılıklı iyi niyete dayanan bir çıkar ilişkisi de söz konusuydu. Ermenilerin yararlılıklarını ve Osmanlının onlara verdiği hakları burada saymaya gerek yok. Zaten Ermeniler de bu haklardan ziyadesiyle memnundular. Osmanlıyla aralarında hiçbir problem yoktu. Özellikle 1877–1878 Osmanlı-Rus savaşından sonra kulaklarına birileri ‘her tebaa Osmanlıdan kopuyor. Siz hala ne bekliyorsunuz. Bağımsızlık sizin de hakkınız’ demeye başladı. Ne olduysa bundan sonra oldu.”

Yukarıdaki satırlar 1915 yılı ve öncesinde, Erciş ile Van’da yaşanan Müslüman Türk genci ile Ermeni kızı Sona arasındaki aşkı romanlaştıran Eyyup Altun’a aittir. Romanın kahramanlarından olan Sona aynı zamanda yazarın anneannesi, bu açıdan bakıldığında kitap daha enteresan geliyor okuyucuya.

1915 öncesi Van ve Erciş kazasında, komşuluk münasebetleri bulunan Türkler, Kürtler ve Ermenilerin yaşantıları, dostlukları ve aşkları kitabın ana teması.

Eyyüp Altun’un ilk eseri olmasına rağmen usta romancılara taş çıkartıyor. Romanda en önemli husus, Erciş’in 100 yıl önceki halinin ustaca tasvir edilmesidir. Öyle ki kitabın sayfaları çevrildikçe, kendimi yüz yıl öncesi Erciş’inin Sokak, bağ ve bahçelerinde buluyordum.

Eserde kurgu, tema, olay örgüsü, diyaloglar ve özellikle romanın karakterleri tek tek ele alınarak konuya uygun olarak işlenmiş. Aşk ve tarihi roman sevenlerin kitaplığında bulunması gereken bir eser. Kitap Cumhuriyet Kitapları yayınlarından ikinci baskısını yaptı. 

Ermenihaber.am