ERMENI HABER AJANSI

Türk tarihçiler, Rus arşivleri yardımıyla Ermenilerin nasıl “ihanet” içinde olduğunu, üstelik, Rus ordusunun desteğiyle Müslüman halka yönelik kıyımlarda bulunduğunu kanıtlamaya çalışıyorlar.

Özgür Gündem gazetesine göre, bu girişimleriyle, farkında olmadan olsa bile, Soykırım inkarcısı tarihçiler şu düşünceleri ifade etmektedirler.

“1.  Ermeniler soykırımı hak etmişlerdir. Böylece inkarcılık, inkar ederken, bir başka biçimde de itirafta bulunmakta, ve dolaylı da olsa  soykırımın vuku bulduğunu kabul etmektedirler.

2. Hem sivil nüfus kaybını savaşa ve savaşın yarattığı, salgın hastalık, açlık vb. olaylara bağlarlarken, bir yandan da can kaybını onbinlere kadar indirebilmektedirler. Hatta örtülü olarak, bazı “akademisyenler” de o kadar insan ölmedi, sayı çok görünüyor, bunun nedeni birçok Ermeni’nin “dönmüş” olması. Onlar ölmediler, sadece din değiştirdiler.

3. Bakın bazılarını sağ bırakmışız!

Bütün bunları söylerlerken, inkarın absürditesi içinde, 1948 BM Jenosid Konvansiyonun bütün şartlarını, başka bir söylemle itiraf ettiklerinin farkında bile olmuyorlar. Bu yaklaşım ancak, “İnkarın Sefaleti” olarak adlandırılabilir.”

“Osmanlı devletinin temel politikası, tarihi Ermeni platosunu ve çevresini sistematik bir biçimde “Ermenisizleştirmek” olmuştur. Kürt-Ermeni çelişkisini kışkırtarak Abdülhamit’in başlattığı bu politikayı, Talat Paşa, tamamlamakla böbürlenmiştir” ifadelerine yer veren gazete , Türkiye'de Ermeni Soykırımı anma etkinliklerinin şöyle özetliyor:

“Bugün bile Ermeni toplumu, kendisi olarak kiliselerinde anma yapamamaktadır. 24 Nisan anmasının yapılamadığı tek Müslüman ülke Türkiye’dir. 24 Nisanı anması bağlamında ilk mütevazi toplantı, İstanbul'da soykırımın canlı tanığı olan, 1916 yılında Meskene Kampı’nda doğmuş olan Sarkis Çerkesyan ile yapılmıştır.

Bundan sonra 2008 yılında Bilgi Üniversitesi, kapılarını 24 Nisan anması vesilesiyle İHD tarafından düzenlenen bir panele açtı. 2009 yılında ise İHD İstanbul Şubesi’ne bu olanağı sağlayan, Anadolu Kültür Merkezi’ne bağlı Tütün Deposu oldu. Bu arada Teodik’in 1919 yılında ilk 24 Nisan anmasında yayınladığı, yaşamını yitiren Ermeni aydınlarının resim ve eserlerinden oluşan “Huşartsan /24 Nisan Anıtı” adlı kitabının Ermenice sayfalarının posterleştirilmesinden (yanda Türkçe çevirileri ile birlikte) oluşan bir sergi de açıldı.

2010 yılında ise İHD İstanbul Şubesi, Ermeni aydınların 24 Nisan 1915’te meçhule olan yolculuklarının başlangıç noktası olan Alman yapısı Haydarpaşa Garı’nın İstanbula bakan merdivenlerinde kurbanların resimleri ile bir oturma eylemi düzenledi.Ermeni toplumu tarafından Agos gazetesi aracılığıyla ilk anma da bu yıl, Balıklı Mezarlığı’nda, Hrant Dink Mezarı ve 1896-1908 Şehitleri Anıtı çevresinde gerçekleştirildi. (Ermeni gençlerinin NOR ZARTONG gazetesi de daha sonra Ermeni toplumu adına anmada bulunmaya başladı. Ermeni Kilisesi’nin, 1919’dan sonra ara verdiği anmaya, 100 yıl vesilesi ile başlaması dilenir.) Aynı gün, Akşamüzeri bu kez Taksim Meydanı’nda, Irkçılığa Durde İnisiyatifi tarafından düzenlenen ilk halka açık anma gerçekleştirildi. Her iki toplantı da ulusalcılar tarafından taciz edilmeye çalışıldı. Daha da önemlisi, Ermeni diasporasından konuşmacıların da katıldığı Ermeni Soykırımı’nı doğrudan konu edinen 2 gün devam eden bir konferans düzenlendi. 130 yıllık tarihi olan, halen Boston’da yayınlanan Hayrenig gazetesinin ve Armenian Weekly’nin editörü Haçik Muradyan da ana konuşmacılarındandı.

2011 yılındaki anma ise İHD tarafından 24 Nisan’da toplu olarak tutuklanan Ermeni aydınlarının ilk gece konulduğu Sultanahmet Mehterhane Cezaevi önünde gerçekleştirildi. Akşam ise Taksim’de DUR-DE’nin anması yapıldı. İlk kez Ankara, Diyarbakır ve Bodrum’da da anma gerçekleştirildi. Ayrıca, Taksim Hill Hotel’de “24 Nisan’da Ne Olmuştu?” başlıklı sol ve liberter eğilimli aydınların katıldığı bir Forum düzenlendi.

2012’den itibaren Sultanahmet, Haydarpaşa, Galatasaray ve Taksim anmaları bir gelenek halini aldı. Bu yıl olan ek bir anma ise 24 Nisan 2011’de öldürülen Sevag Şahin’i mezarı başında anmak oldu.

2013 yılında Anmalara İzmir ve Adana kenti de katıldı, ayrıca Kürtler Ermeni Soykırımı’nı Anlatıyor başlıklı bir panel de düzenlendi. Diyarbakır’da Soykırımın 98. Yılında Diyarbakır Ermenileri başlıklı bir konferans yapıldı. Bu Kürdistan’daki ilk kapsamlı anma oldu. Ana konuşmacı olan tarihçi Ara Sarafyan, ve konferans katılımcısı yazar ve aydınlar On Gözlü Köprü üzerinden 635 Diyarbakırlı Ermeni’nin keleklere bindirildiği noktada Dicle Nehri’ne çiçek bıraktılar.

İlk kez 1915 vahşeti Dersim’de de anıldı.

2014 yılı anmalarında tehcirin başlangıç istasyonu olan Haydarpaşa garı yine bir başlangıç noktasıydı. Eski Ermenistan dışişleri bakanı ve son cumhurbaşkanlığı seçimlerinde yüzde 35 oy alan Raffi Hovhenassian konuştu ve Ermeni aydınları için Marmara sularına çiçek bıraktı. Taksim’deki anmaya ise bu kez 1000’in üstünde insan katıldı ve Ermenice ilahiler de okundu.

2015 için yapılan hazırlıklara gelince, İHD Türkiye genelinde şubelerinin bulunduğu her yerde anma yapmayı, ve kıyımların gerçekleştirildiği alanlara ve nehir kıyılarına çiçek bırakmayı planlıyor. Daha kapsamlı anma gerçekleştirme amacı ile bir genel koordinasyon oluşturulmuş vaziyette. Bu sivil toplum açısından böyle. Devlet cephesinde ise “evet ama” diye başlayan, dolaylı veya dolaysız bir şekilde yine 1915 yılında yaşanan vahşetten dolayı Ermenileri sorumlu tutan, bütün yıla yayılan, konferans, Tv programları ve kitaplarla çok kapsamlı, daha rafine bir inkar programı hazırlanıyor.”