ERMENI HABER AJANSI

“Gazette Karınca'nın “1915’ten bugüne Ermeni portreleri” başlıklı köşesinde bu hafta  sanatçı Lucie Abdalyan’ın hikayesine yer verildi. Aktris, fotoğrafçı ve ressam olan Lucie Abdalyan’ın hayat öyküsü, Maraş’tan ABD’ye kadar uzanıyor.

Ermeni Ulusal Sinema Ödülleri’nde “En İyi Aktris” seçilen ve çağdaş sanat çalışmalarından ötürü Celeste Ödülü’nü kazanan Abdalyan, Soykırım’dan kurtulanlar için şöyle diyor: “Onların mağdur değil, kahraman olduklarına inanıyorum.”

Beyrut’ta doğan Lucie’nin ailesi, Babası Zaven Abdelyan’a yönelik suikast girişimi ve ülkede devam eden savaş nedeniyle Kanada’nın Montreal şehrine taşınır. Kanada’da büyüyen Abdalyan, eğitimini  Güney Kaliforniya’da tamamlar. Mezun olduktan kısa bir süre sonra taşındığı San Francisco’da ilk olarak resim yapmaya başlar.

Lucie aynı zamanda Soykırımı’ndan kurtulan bir Ermeni ailedendir. “Evde sadece Ermenice konuşmamıza izin veriliyordu” diyen Lucie, Soykırım konusunun evde çok az konuşulduğunu anlatıyor. Soykırım’ı duyduğunda beş yaşında olan Lucie, “Travma geçirmiştim ve bir daha o konu hakkında bir şey duymak istememiştim” şeklinde anlatıyor.

Büyükannesi Hrantuhi ile Suriye kenti Şam’da evlendikten yedi yıl sonra zatürreden ölen büyükbabası Mihran’la hiçbir zaman tanışma fırsatı bulamaz. Çift Kayseri ve Maraş’tan gelir. Mihran’ın yaşamını yitirmesinden önce iki çocukları olur: Alice ve Rose Mississyan. Baba tarafından büyükannesi Lucine Kiziryan ise Hadop Abdalyan ile Lübnan’da evlenir. Üç çocukları olur: Hampartsum, Vany ve Zaven Garabed.

Lucie, belki de Soykırım’ı bilmediğinden ötürü babaannesinin öfkesini anlayamaz. Lucie, gençken onunla anlaşamaz. Yaşı ilerlediğinde ise büyükannesine tecavüz edildiğini, sokakta çıplak bırakıldığını, onlarca ölü bedenin altında saklandığı için kurtulabildiğini ve hastalandığını öğrenir. O, tek başına yürüyerek Şam’a ulaşmıştır. Kendine orada bir hayat kurmaya başlamıştır. Lucie, aralarındaki sorunlara rağmen büyükannesinin yaşadığı dehşeti kavradıktan sonra onu anladığını ve onu sevmeye başladığını söylüyor.

Lucie’nin anne tarafının geçmişi dramatik olduğu kadar tüyler ürpertici de. Büyük büyükdedesi Messiah Misisyan, Maraş’ta doğar. Burada bir kilim fabrikası vardır ve Türkler köyü işgal ettiğinde aile yadigârı büyük bir kilimi almak ister. Aile Protestan’dır ve kilim, birçok Ermeni kiliminde olduğu gibi İncil’deki hikâyeleri anlatır. Kilimi vermemesinin cezası köydeki tüm Protestan Ermenilerin infazıdır. Messiah, kilimi onlara bırakır.

Lucie, dünyaca ünlü Tufenkyan Kilimlerinin sahibi James Tufenkyan’dan kilimi bulmasını rica eder. Bu, onun, anneannesi ölmeden önce ona verdiği bir sözdür ve sözü yerine getirmeyi hala istemektedir. Soykırım sırasında ailesinin her iki tarafı da kendini Şam’da bulur ve son olarak Lübnan’a yerleşirler.